ప్రవాస భారతీయ దినోత్సవం

దక్షిణాఫ్రికా (లేదా Republic of South Africa ) అధికారికంగా ” రిపబ్లిక్ ఆఫ్ సౌత్ ఆఫ్రికా ” అని పిలువబడుతుంది. అనేది ఆఫ్రికా ఖండపు దక్షిణ కొనకు ఉన్న ఓ దేశం. దీనికి 2,798 కి.మీ పొడవైన అట్లాంటిక్, హిందూ మహా సముద్రాల తీరాలు సరిహద్దులుగా ఉన్నాయి ;ఉత్తర సరిహద్దులో నమీబియా, బోస్ట్వానా, జింబాబ్వే ఉన్నాయి. తూర్పు సరిహద్దులో మొజాంబిక్, స్వాజిలాండ్లు ఉన్నాయి. లెసోతో అనే స్వాతంత్ర్య ప్రాంతాన్ని దక్షిణాఫ్రికా భూభాగం చుట్టి ఉంది.దక్షిణాఫ్రికా కామన్ వెల్త్ దేశాలలో ఒకటి. దక్షిణాఫ్రికా యొక్క ఆర్థిక వ్యవస్థ ఆఫ్రికాలో కెల్లా పెద్దది.

పెద్ద ఆర్థిక వ్యవస్థల్లో 24వది. దక్షిణాఫ్రికాలో అతిపెద్ద దేశం, ప్రపంచంలోని 25 వ అతిపెద్ద దేశంగా ఉంది. 57 మిలియన్ల మంది ప్రజలతో ప్రపంచంలోని 24 వ అత్యధిక జనాభా కలిగిన దేశంగా ఉంది. ఇది పాత ప్రపంచం (తూర్పు అర్ధగోళం) ప్రధాన భూభాగంలో ఉన్న దక్షిణ దేశం. దక్షిణాఫ్రికాలో సుమారు 80% సబ్-సహారా ఆఫ్రికా వంశీయులు ఉన్నారు. దక్షిణాఫ్రికా వివిధ ఆఫ్రికా భాషలు మాట్లాడే విభిన్న జాతుల సమూహాలుగా విభజించబడి ఉంది. వీటిలో 9 భాషలు అధికారిక హోదా కలిగి ఉన్నాయి మిగిలిన ప్రజలలో ఐరోపా (శ్వేత), ఆసియా (భారతీయులు), బహుళజాతి (రంగు) పూర్వీకుల ఆఫ్రికా అతిపెద్ద వర్గాలు ఉన్నాయి.

దక్షిణాఫ్రికా అనేక రకాలైన సంస్కృతులు, భాషలు, మతాలు కలిగి ఉన్న ఒక బహుళ జాతి సమాజం. ప్రపంచంలోని నాలుగో అత్యధిక సంఖ్యలో ఉన్న 11 అధికారిక భాషల రాజ్యాంగ గుర్తింపు దాని బహుళజాతి వైవిధ్యం అలంకరణ ప్రతిబింబిస్తుంది. ఈ భాషలలో రెండు ఐరోపా మూలాలకు చెందిన భాషలు ఉన్నాయి. డచ్చి నుండి అభివృద్ధి చెందిన అనేక దక్షిణాఫ్రికన్లకు మొదటి భాషగా పనిచేస్తుంది. ఇంగ్లీషు బ్రిటీషు వలసవాదం వారసత్వాన్ని ప్రతిబింబిస్తుంది. దీనిని సాధారణంగా ప్రజాజీవితంలో, వాణిజ్య జీవితంలో ఉపయోగిస్తారు. అయితే ఇది మొదటి వాడుకభాషగా భాషగా నాల్గవ స్థానంలో ఉంది.

ఆఫ్రికా దేశాలలో ఎప్పుడూ తిరుగుబాటుజరగని కొన్ని దేశాలలో దక్షిణాఫ్రికా ఒకటి. దాదాపు ఒక శతాబ్దం పాటు ఎన్నికలు నిర్వహించిన దేశంగా దక్షిణాఫ్రికా ప్రత్యేక చరిత్ర కలిగి ఉంది. 1994 వరకు అత్యధిక సంఖ్యలో నల్లజాతి ఆఫ్రికన్లను ఆమోదించలేదు. 20 వ శతాబ్దంలో అత్యధికసంఖ్యలో నల్లజాతీయులు ఆధిక్యత చేస్తున్న అల్పసంఖ్యాక నుండి తమ హక్కులు తమకు కావాలని కోరింది. 1948 లో జాతీయ పార్టీ వర్ణవివక్షను విధించింది జాతి వేర్పాటును వ్యవస్థీకరించింది. దేశం లోపలా, దేశం వెలుపలా ఉన్న ఆఫ్రికా నేషనలు కాంగ్రెసు, ఇతర జాతివివక్షను వ్యతిరేకిస్తున్న కార్యకర్తలు దీర్ఘకాల పోరాటం (హింసాత్మక పోరాటం) తరువాత 1990 లో వివక్షత చట్టాలను రద్దు చేయడం ప్రారంభమైంది.

1994 నుండి జాతి, భాషా సమూహాలు అన్ని దేశం ఉదార ప్రజాస్వామ్యంలో రాజకీయ ప్రాతినిధ్యాన్ని కలిగి ఉన్నాయి. పార్లమెంటరీ రిపబ్లికు, తొమ్మిది రాష్ట్రాలను కలిగి ఉంది. ప్రత్యేకించి వర్ణవివక్ష నేపథ్యంలో దేశం బహుళ సాంస్కృతిక వైవిధ్యాన్ని వివరించడానికి దక్షిణాఫ్రికాను తరచూ “ఇంద్రధనస్సు దేశం”గా సూచిస్తారు. ప్రపంచ బ్యాంకు ఎగువ-మధ్య-ఆదాయం కలిగిన ఆర్థిక వ్యవస్థగా, కొత్తగా పారిశ్రామికీకరణ చెందిన దేశంగా దక్షిణాఫ్రికాను వర్గీకరించింది.

దీని ఆర్థిక వ్యవస్థ ఆఫ్రికాలో రెండవ అతిపెద్ద, ప్రపంచంలోని 34 వ అతి పెద్దదిగా ఉంది. కొనుగోలు శక్తి సమానత్వం ప్రకారం, దక్షిణాఫ్రికా ఆఫ్రికాలో 7 వ అత్యధిక తలసరి ఆదాయం కలిగి ఉంది. ఏదేమైనా పేదరికం, అసమానత కొనసాగుతున్నాయి. జనాభాలో దాదాపుగా 4 వ వంతు నిరుద్యోగులు ఉన్నారు. ప్రజలు దినసరి $ 1.25 అమెరికా డాలర్ల కంటే తక్కువ ఆదాయంతో జీవిస్తున్నారు.  అయినప్పటికీ అంతర్జాతీయ వ్యవహారాలలో దక్షిణాఫ్రికా మధ్యవర్తిత్వ శక్తిగా గుర్తింపు పొందింది. ముఖ్యమైన ప్రాంతీయ శక్తిగా అభివృద్ధి చెందింది.

పేరు వెనుక చరిత్ర

భౌగోళికంగా ఆఫ్రికా దక్షిణ కొనలో ఉన్న దేశం కాబట్టి దీని పేరు దక్షిణాఫ్రికా అని వచ్చింది. దేశంగా ఏర్పడిన తరువాత ఈ దేశాన్ని ఆంగ్లంలో “యూనియను ఆఫ్ సౌత్ ఆఫ్రికా” అన్నారు. పూర్వపు నాలుగు బ్రిటిషు కాలనీల ఏకీకరణ నుండి తన పూర్వీకతను ప్రతిబింబిస్తుంది. 1961 నుండి ఆంగ్లంలో “రిపబ్లికు ఆఫ్ సౌత్ ఆఫ్రికా”గా ఉంది. డచ్చిలో దేశం ” రిపబ్లికు వాను జుయిదు -ఆఫ్రికా “గా పిలువబడింది. 1983 లో ఆఫ్రికన్లు దీనిని ” రిపబ్లిక్ వాన్ సుయిదు -ఆఫ్రికా ” అని పిలిచారు. 1994 నుండి రిపబ్లికు 11 అధికారిక భాషలలో అధికారిక పేరును కలిగి ఉంది.

ఖ్సొసా నామవాచకం ఉంజాంట్సి (అంటే “దక్షిణ” అని అర్ధం) జాంట్సి పేరు వచ్చింది. దక్షిణాఫ్రికాకు ఇది వ్యవహార నామాలలో ఒకటిగా ఉంది.కొన్ని పాన్-ఆఫ్రికా రాజకీయ పార్టీలు “అజానియా” అనే పదంతో పిలుస్తారు.

చరిత్ర పూర్వ కాలం

దక్షిణాఫ్రికాలో ప్రపంచంలో కెల్లా అత్యంత పురాతన మానవ-శిలాజ స్థలాలు ఉన్నాయి.పురావస్తు శాస్త్రవేత్తలు గౌటెంగు ప్రావిన్సులో ఉన్న గుహల నుండి విస్తృతమైన శిలాజ అవశేషాలను స్వాధీనం చేసుకున్నారు. ఈ ప్రాంతాన్ని యునెస్కో ప్రపంచవారసత్వ సంపదగా గుర్తించి దీనికి ” క్రేడిలు ఆఫ్ మాన్కైండు” (మానవ జాతికి పురిటిగడ్డ) అని పేరు పెట్టింది. ఈ సైట్లలో ప్రపంచంలో అత్యధికంగా హోమినిన్ శిలాజాలు లభించిన స్టెర్కఫోంటేన్ ఉన్నాయి. ఇతర ప్రాంతాలలో స్టెర్కుఫాంటియను, గోండోలిను కేవు క్రోమడ్రాయి, రాయి, కూపర్సు కేవు, మాలాప ఉన్నాయి. రేమండు డార్టు కనుగొన్న మొట్టమొదటి హోమినిను శిలాజము ఆఫ్రికాలో కనుగొన్న మొదటి మానవ శిలాజంగా భావిస్తున్నారు. 1924 లో తౌంగు చైల్డు (తౌంగు సమీపంలో కనుగొనబడింది) శిలాజం గుర్తించబడింది. ఇంకా హోమినిను అవశేషాలు లిమ్పోపో ప్రావిన్సు, కార్నెలియాలలో కనుగొనబడిన మకపంస్క్వటు, ఫ్రీ స్టేట్ ప్రావిన్సులో ఫ్లోరిస్బాడు, క్వాజులు- నటలు ప్రావిన్సులో బార్డరు గుహ, ఈస్ట్రను కేపు ప్రావిన్సులో క్లేసియసు నదీ ముఖద్వారం, ఎల్యాండ్సుఫోంటైనులో పిన్నకిలు పాయింటు, వెస్ట్రను కేపు ప్రావిన్సులో డై కెల్డర్సు గుహలు ఉన్నాయి.

ఈ పరిశోధనలు దక్షిక్షాఫ్రికాలో మూడు మిలియను సంవత్సరాల క్రితం నుండి పలు మానవ జాతులు ఉనికిలో ఉన్నాయి. ఇవి ఆస్ట్రోపోటీస్కసు ఆఫ్రికానసు మొదలయ్యాయి.ఆస్టాలోపితెకసు సెవిబా, హోమో ఎరాక్వేస్టరు, హోమో ఎరెక్టసు, హోమో రోడేసీసియంసిసు, హోమో హెల్మీ, హోమో నలేడి, ఆధునిక మానవులు (హోమో సేపియన్సు) జాతులు అనుసరించాయి. ఆధునిక మానవులు కనీసం 170,000 సంవత్సరాల నుండి దక్షిణాఫ్రికాలో నివసిస్తున్నారని భావిస్తున్నారు.

ఆధునిక రెయిన్బో దేశం ఏర్పడిన వలసలు

విస్తరణ

మ్యాపుంగుబ్వు హిలు, మ్యాపుంగుబ్వు రాజ్యం మాజీ రాజధాని

దక్షిణాఫ్రికాలో లిమ్పోపో నదికి దక్షిణాన (ఇప్పుడు బోత్స్వానా, జింబాబ్వేతో ఉత్తర సరిహద్దు) ఇనుము ఉపయోగం, వ్యవసాయదారులు, పశువుల కాపరులు అయిన బంటు-మాట్లాడే ప్రజల స్థావరాలు ఉన్నాయి. సా.శ.4 వ – 5 వ శతాబ్దం (బంటు విస్తరణ చూడండి). వారు ఖోవాను భాషావాడుకరులు, ఖోఖోయి, సాను ప్రజలను జయించడం, తరిమికొట్టడం, విలీనంచేసుకోవడం ద్వారా ఈ ప్రాంతంలో స్థిరపడ్డారు. బంటు నెమ్మదిగా దక్షిణంగా విస్తరించారు.

ఆధునిక క్వాజులు-నాటల్ ప్రావీంసులో మొట్టమొదటి ఇనుప కాలానికి చెందిన ప్రజలు 1050 నాటికి స్థిరపడ్డారని భావిస్తున్నారు. దక్షిణ ప్రాంతంలో ఉన్న ఖోసాన్ ప్రజల భాషలో కొన్ని భాషా విశిష్ట లక్షణాలు ఉన్నాయి. ఖోసా ప్రజలు ప్రస్తుత తూర్పు కేప్ ప్రావీంసులో గ్రేట్ ఫిష్ రివరుకు చేరుకున్నారు. వారు వలసవచ్చినప్పుడు పెద్ద ఇనుప యుగ జనాభా స్థానభ్రంశం చెందడం, పూర్వ ప్రజలను కలవడం జరిగింది. మ్పుమలంగా ప్రావీంసులో ఆడమ్ క్యాలెండర్ అనే పేరుతో ఉన్న రాతితో పాటు అనేక రాయి వృత్తాలు కనుగొనబడ్డాయి.

పోర్చుగీసు పాలన

ఐరోపా ప్రవేశించే సమయంలో బంటు భాషా వాడుకరులైన ప్రజలు ఇక్కడ ఆధిపత్య జాతిగా ఉంది. బంటు ప్రజలు వేల సంవత్సరాల క్రితం ఆఫ్రికాలోని ఇతర ప్రాంతాల నుండి ఇక్కడకు వలస వచ్చి స్థిరపడ్డారు. మరొక రెండు ప్రధాన చారిత్రక సమూహాలలో ఖొసా, జులు ప్రజలు ఉన్నారు.

1487 లో పోర్చుగీసు అన్వేషకుడు ” బార్టోలోమేయు డయాసు ” దక్షిణాఫ్రికాలో మొట్టమొదటి ఐరోపా యాత్రకు నాయకత్వం వహించాడు.డిసెంబరు 4 న ఆయన వల్ఫిచు బేలో (ప్రస్తుతం నమీబియాలోని వాల్విసు బే అని పిలుస్తారు) అడుగుపెట్టాడు. 1485 లో తన పూర్వీకుడు పోర్చుగీసు నావిగేటరు డియోగో కాయో (కేప్ క్రాసు, బేకు ఉత్తరాన) చేరిన ప్రాంతానికి దక్షిణంలో లేదు. డయాసు దక్షిణాఫ్రికా పశ్చిమ తీరంలో దిగువకు తన అన్వేషణ కొనసాగించాడు. 1488 జనవరి 8 తర్వాత తీరప్రాంతాల నుండి తుఫానులచే ఆయన ప్రయాణం నిరోధించబడింది. ఆయన భూమికి దూరంగా ప్రయాణించి ఆఫ్రికా దక్షిణ తీరం దాటాడు. 1488 మేలో ఆయన (ప్రస్తుత గ్రోటు నది అని పిలిచే) ఆఫ్రికా తూర్పు తీరానికి చేరుకుని దానిని ” రియో డీ ఇన్ఫాంటే ” అని పిలిచాడు. తిరిగి వచ్చేటప్పుడు అతను కేపును చూసి ” కేబు దాసు టెర్మేంట్సు (కేప్) తుఫానులు)” అని పిలిచాడు. డయాసు సముద్రయానం విన్యాసం తర్వాత లూయిసు డి కామోసు పోర్చుగీసు పురాణ కవిత, ది లుసియడ్సు (1572) లో అమరత్వాన్ని పొందింది.

డచ్చి పాలన

17 వ శతాబ్దం ప్రారంభంలో పోర్చుగలు సముద్ర శక్తి క్షీణించడం ప్రారంభమైంది. ఇంగ్లీషు, డచి వ్యాపారులు సుగంధ వాణిజ్యంలో లిస్బను గుత్తాధిపత్యం నుండి తొలగించేందుకు పోటీ పడ్డారు.1601 నాటికి బ్రిటీషు ఈస్టు ఇండియా కంపెనీ ప్రతినిధులు కేప్ వద్ద స్థావరం ఏర్పరచడానికి పిలుపునిచ్చారు. కానీ తర్వాత ఆస్కెంషను ద్వీపం, సెయింటు హెలెనాకు ప్రత్యామ్నాయ నౌకాశ్రయాలకు అనుమతించబడ్డారు. 1647లో ఇద్దరు ఉద్యోగులు నౌకవిరిగిన కారణంగా ఇక్కడ కొన్ని మాసాలకాలం నివసించిన తరువాత డచ్చి ఈస్టు ఇండియా కంపెనీకి ఈ ప్రాంతం మీద ఆసక్తి అధికరించింది. నావికులు స్వచ్ఛమైన నీరు, స్థానికుల నుండి మాంసం పొందడం ద్వారా మనుగడ సాధించారు వారు సారవంతమైన నేలలో కూరగాయలు కూడా పండించారు. హాలండుకు తిరిగి వచ్చిన తరువాత దీర్ఘకాల ప్రయాణాలకు నౌకలను నడిపించే నావికులకు కేప్ “గిడ్డంగిగా, ఆహార అవసరాలు తీర్చడానికి తోట”గా ఉంటుందని పేర్కొన్నారు.

1652 లో కేప్ సముద్ర మార్గం కనుగొన్న 150 సంవత్సరాల తరువాత ” జాను వాను రిబీకు ” స్టేషనును ఏర్పాటు చేశాడు. దానికి కేప్ ఆఫ్ గుడ్ హోప్ ” అని నామకరణం చేసాడు. అది ప్రస్తుతం ” కేప్ టౌన్ “గా మారింది. కొద్దికాలానికే కేప్ “వ్రిజబ్లైడెన్సు” అనే పేరుతో పెద్ద సంఖ్యలో “విర్జిబర్గర్సు” (స్వేచ్ఛాయుతమైన పౌరులు) డచ్చి భూభాగాలలో నిలిచిన వారి మాజీ ఉద్యోగులు ఒప్పందాల తరువాత విదేశీ భూభాగాలలో సేవలు అందించారుడచ్చి వ్యాపారులు కూడా వేలాదిమంది బానిసలను ఇండోనేషియా, మడగాస్కర్, తూర్పు ఆఫ్రికా ప్రాంతాల నుండి తీసుకువచ్చి కాలనీకి దిగుమతి చేసుకున్నారు. కొంతమంది వ్రిర్జిబర్గర్లు, వారి బానిసలు, వివిధ దేశీయ ప్రజల మధ్య సంబంధాల ద్వారా దేశంలో మొట్టమొదటి మిశ్రమ జాతి సమూహాలు ఏర్పడ్డాయి.ఇది కొత్త జాతి సమూహమైన కేప్ కలర్ల అభివృద్ధికి దారితీసింది. వీరిలో చాలామంది డచ్చి భాష వాడుకరులుగా ఉండి క్రైస్తవ విశ్వాసాన్ని స్వీకరించారు.

డచ్చి వలసవాదుల తూర్పు విస్తరణ సమయంలో నైరుతీప్రాంతాలకు వలస వచ్చిన ఖోసా తెగలతో వరుస యుద్ధాలు జరిగాయి. ఇవి ఖోసా యుద్ధాలు అని పిలువబడ్డాయి. ఎందుకంటే గ్రేట్ ఫిష్ నది దగ్గర వారి పశువుల పెంపకానికి అవసరమైన రెండు వర్గాల మధ్య పోటీ ఏర్పడింది.సరిహద్దులో స్వతంత్ర రైతులుగా మారిన విర్జిబర్గర్లను బోయర్సు అని పిలిచేవారు. కొంతమంది స్వల్ప సంచార జీవన విధానాలను ట్రెక్కర్లుగా సూచిస్తారు.బోయర్సు అవసరసమయాలలో సహకరించే సైనికులను ఏర్పాటు చేశారు. వారు కమాండోలుగా పిలువబడ్డారు. ఖోసా సమూహాల గొలుసు దాడులను తిప్పికొట్టడానికి పొత్తులు కుదుర్చుకున్నారురెండు వైపులా రక్తపాత కానీ అసంబద్ధమైన దాడి, అప్పుడప్పుడు హింస, తరచుగా పశువుల దొంగతనం అనేక దశాబ్దాలుగా ఉండిపోయాయి.

బ్రిటిషు పాలన

1795 – 1803 ల మధ్య కేప్ టౌన్ ఫ్రెంచి రిపబ్లికు నియంత్రణలో పడకుండా నిరోధించడానికి గ్రేటు బ్రిటను కేప్ టౌనును ఆక్రమించింది.1803 లో బటావియన్ రిపబ్లిక్ పాలనలో డచ్చి పాలనకి తిరిగి చేరుకున్నప్పటికీ, కేప్ ను బ్రిటీషువారు 1806 నాటికి తిరిగి ఆక్రమించుకున్నారు.నెపోలియను యుద్ధాలు ముగిసిన తరువాత ఇది అధికారికంగా గ్రేటు బ్రిటనుకు కేటాయించబడింది. బ్రిటీషు సామ్రాజ్యం అంతర్భాగంగా మారింది. దక్షిణాఫ్రికాకు బ్రిటీషు వలసలు 1818 లో ప్రారంభమయ్యాయి. తరువాత 1820 సెటిలర్సు రాకతో ముగిసింది. నూతన వలసదారులు వివిధ కారణాల కోసం ఇక్కడ స్థిరపడేలా ప్రోత్సహించబడ్డారు. ఐరోపా కార్మికుల పరిమాణాన్ని పెంచుకునేందుకు, ఖోసా చొరబాట్లకు వ్యతిరేకంగా సరిహద్దు ప్రాంతాలను పటిష్ఠపరచాలని వారు భావించారు.

19 వ శతాబ్దం మొదటి రెండు దశాబ్దాలలో జులు ప్రజలు అధికారంలోకి వచ్చారు. వారి నాయకుడు షకా నాయకత్వంలో విస్తరించారు.షాకా యుద్ధం పరోక్షంగా ఫెకానె (“అణిచివేత”) కు దారితీసింది. ఇందులో 10,00,000 నుండి 20,00,000 మంది ప్రజలు చనిపోయారు. 1820 లో ప్రారంభంలో దేశంలో పీఠభూమి ప్రాంతాన్ని నాశనంచేసి జనావాసరహితంగా మార్చారు. జులు ఒక శాఖ అయిన మతాబెలె ప్రజలు వారి రాజు జిలికాజి కింద ఉన్నతస్థాయిలో పెద్ద సామ్రాజ్యాన్ని సృష్టించింది

1800 ల ఆరంభంలో బ్రిటీషు నియంత్రణకు గురై అనేక డచ్చి వలసదారులు కేప్ కాలనీ నుండి వెళ్ళారు. వారు ప్రస్తుత నాటలు, ఆరెంజు, ఫ్రీ స్టేటు, ట్రాన్స్వాలు ప్రాంతాలకు వలస వెళ్ళారు. బోయర్సు రిపబ్లిక్సు, దక్షిణాఫ్రికా రిపబ్లికు (ప్రస్తుత గౌతెంగు, లింపోపో, పుమలంగా, నార్తు వెస్టు ప్రావిన్సు), నటాలియా రిపబ్లికు (క్వాజులు-నాటలు), ఆరంజు ఫ్రీ స్టేట్ (ఫ్రీ స్టేట్) ను స్థాపించారు.

1867 లో వజ్రాల ఆవిష్కరణ 1884 లో బంగారం ఆవిష్కరణ అంతర్భాగంలో ” ఖనిజ విప్లవం ” ప్రారంభమైంది. ఆర్థిక వృద్ధి, ఇమ్మిగ్రేషను అధికరించింది. దేశీయ ప్రజలపై నియంత్రణ సాధించేందుకు బ్రిటీషు ప్రయత్నాలను తీవ్రతరం చేసింది. ఈ ముఖ్యమైన ఆర్థిక వనరులను నియంత్రించే పోరాటం ఐరోపియన్లు, దేశీయ ప్రజల మధ్య సంబంధాలు, బోయర్సు, బ్రిటీషు మధ్య కూడా ఒక ప్రధానాంశంగా మారాయి.

1879 లో బ్రిటిషు సామ్రాజ్యం, జులు రాజ్యం మధ్య ఆంగ్లో-జులు యుద్ధం జరిగింది. లార్డు కార్నార్వాను కెనడాలో విజయవంతంగా ప్రవేశపెట్టిన ఫెడరేషనును అనుసరిస్తూ ఇలాంటి రాజకీయ ప్రయత్నాలు ఆఫ్రికా రాజ్యాలు, గిరిజన ప్రాంతాలు, దక్షిణాఫ్రికాలో బోయెరు రిపబ్లిక్కులతో విజయవంతం కావచ్చని భావించారు. 1874 లో సర్ హెన్రీ బార్టిలు ఫెరె బ్రిటిషు సామ్రాజ్యం హై కమిషనరుగా దక్షిణాఫ్రికాకు పంపబడ్డాడు. అలాంటి ప్రణాళికలను తీసుకురావడానికి బోయర్సు స్వతంత్ర రాజ్యాలు, జులులండు సామ్రాజ్యం, దాని సైన్యం అడ్డంకులుగా ఉన్నాయి. జులు జాతీయుడు బ్రిటీషువారిని ఐసాండల్వానా యుద్ధంలో ఓడించారు.

యుద్ధంలో బోయర్స్ (1881)

బోయెరు రిపబ్లికు విజయవంతంగా మొదటి బోయరు యుధ్ధం (1880-1881) సమయంలో గొరిల్లా యుద్ధతంత్ర వ్యూహాలను ఉపయోగించి బ్రిటీషు ఆక్రమణలను విజయవంతంగా అడ్డుకుంది. ఇవి స్థానిక పరిస్థితులకు బాగా సరిపోతాయి. బ్రిటీషు అధిక సంఖ్యలో రెండో బోయెరు యుద్ధంలో (1899-1902) ఎక్కువ అనుభవం, కొత్త వ్యూహాన్ని తిరిగి పొందింది కానీ ఘర్షణ ద్వారా భారీ ప్రాణనష్టం జరిగిపోయింది. అయినప్పటికీ చివరకు వారు విజయం సాధించారు.

స్వాతంత్రం

దేశంలో శ్వేత జాతీయులు, దక్షిణ ఆఫ్రికన్ల మధ్య విభేదాలు సృష్టించే బ్రిటిషు విధానాలు స్వాతంత్ర్యంపై దృష్టి కేంద్రీకరించేలా చేసాయి. డచ్చి, బ్రిటీషు కాలనీల కాలంలో, జాతి వివక్ష చాలా సాధారణం అయింది. స్థానిక ప్రజల నివాసాలు, ఉద్యమాలను నియంత్రించడానికి ” స్థానిక చట్టం 1879 ” కొన్ని చట్టాలు అమలు చేయబడ్డాయి.

రెండవ బోయరు యుధ్ధం ముగిసిన ఎనిమిది సంవత్సరాల తర్వాత 4 సంవత్సరాల చర్చలు జరిపి బ్రిటిషు పార్లమెంటు (సౌత్ ఆఫ్రికా యాక్ట్ 1909) చట్టం ద్వారా నామమాత్ర స్వతంత్రాన్ని అందించింది. అదే సమయంలో 1910 31 న దక్షిణాఫ్రికా యూనియను ఏర్పడింది. ఇందులో కేప్, ట్రాన్స్వాలు, నాటలు కాలనీలు, అలాగే ఆరెంజు ఫ్రీ స్టేటు రిపబ్లికు ఉన్నాయి.

1913 నాటి స్థానికుల భూమి చట్టం నల్లజాతీయుల భూ యాజమాన్యాన్ని తీవ్రంగా పరిమితం చేసింది. ఆ దశలో 7% భూమి మాత్రమే స్థానికుల నియంత్రణలో ఉంది. తరువాత స్థానిక ప్రజల కోసం కేటాయించిన మొత్తం భూమి స్వల్పంగా పెరిగింది.

1931 లో యునైటెడు కింగ్డం నుండి వెస్టుమినిస్టరు శాసనం ఆమోదంతో యూనియను పూర్తిగా సార్వభౌమాధికారం కలిగి ఉండేది. ఇది దేశంలో బ్రిటిషు ప్రభుత్వ చివరి అధికారాలను రద్దు చేసింది. 1934 లో ఆఫ్రికా ప్రజలు, ఇంగ్లీషు మాట్లాడే శ్వేతజాతీయుల మధ్య సయోధ్య కోరుతూ దక్షిణాఫ్రికా పార్టీ, నేషనలు పార్టీ విలీనమై యునైటెడు పార్టీని ఏర్పరిచాయి. 1939 లో యూనియను రెండవ ప్రపంచ యుద్ధంలో యూనియను యునైటెడు కింగ్డం మిత్రరాజ్యంగా ప్రవేశించడంతో యునైటెడు పార్టీ విడిపోయింది. ఈ చర్యను జాతీయ పార్టీ అనుచరులు తీవ్రంగా వ్యతిరేకించారు.

జాతి వివక్ష

1948 లో జాతీయ పార్టీ అధికారంలోకి ఎన్నుకోబడింది. ఇది డచ్చి, బ్రిటీషు వలసరాజ్య పాలనలో ప్రారంభమైన జాతి విభజనను బలపరిచింది. కెనడా భారతీయ చట్టాన్ని ఒక నమూనంగా తీసుకునిప్రజలందరినీ మూడు జాతులగా వర్గీకరించారు. ప్రతి ఒక్కరికి హక్కులు, పరిమితులను అభివృద్ధి చేశారు. తెలుపు మైనారిటీ (20% కంటే తక్కువ)బృహత్తరమైన సంఖ్యలో ఉన్న నల్లజాతి ప్రజలను నియంత్రించింది. చట్టబద్ధంగా సంస్థాగతంగా జరిగిన విభజన వివక్షత అని పిలవబడింది. మొదటి ప్రపంచం పాశ్చాత్య దేశాలతో పోలిస్తే ఆఫ్రికాలోని అన్ని ప్రాంతాలలో శ్వేతజాతీయులు అత్యధిక జీవన ప్రమాణాలను ఆస్వాదించగా నల్లజాతీయుల ఆదాయం, విద్య, గృహ నిర్మాణం, ఆయుఃప్రమాణంతో సహా దాదాపు అన్ని ప్రమాణంతో వెనుకబడి ఉంది. 1955 లో కాంగ్రెసు కూటమి స్వతంత్ర చార్టరు స్వీకరించింది. ఒక జాతికి చెందిన సమాజ వివక్షతకు ముగింపు ఇవ్వాలని నిర్బంధించింది.

రిపబ్లికు

1961 మే 31 న ప్రజాభిప్రాయ సేకరణ (1960) తరువాత దక్షిణాఫ్రికా రిపబ్లికుగా మారింది. ప్రజాభిప్రాయసేకరణలో శ్వేతజాతీయ ఓటర్లు తమకు అనుకూలంగా ఓటు వేసుకున్నారు (బ్రిటీష్-ఆధిపత్యం కలిగిన నాటాలు ప్రావిన్సు ఈ సమస్యకు వ్యతిరేకంగా సమావేశం అయింది).దక్షిణాఫ్రికా రాణిగా రెండవ ఎలిజబెతు రాణి పేరును తొలగించారు. చివరి గవర్నరు-జనరలు ” చార్లెసు రాబెర్ట్సు స్వార్టు ” దేశాధ్యక్షుడు అయ్యాడు. వెస్టుమినిస్టరు వ్యవస్థ విధానంలో నియమించబడిన పార్లమెంటరీ- 1983 వరకు వాస్తవంగా బలహీనంగా ఉండి పి.డబల్యూ బోథా రాజ్యాంగ చట్టం కొనసాగింది. ఇది ప్రధాన మంత్రి కార్యాలయాన్ని తొలగించి బదులుగా పార్లమెంటుకు బాధ్యతవహించడానికి ఏకైక “బలమైన ప్రెసిడెన్సీ”ను స్థాపించింది. 1961 లో ఇతర కామన్వెల్తు దేశాల ఒత్తిడితో దక్షిణాఫ్రికా సంస్థ నుండి వైదొలిగి 1994 లో తిరిగి చేరింది.

దేశం లోపల, వెలుపల వ్యతిరేకత ఉన్నప్పటికీ, ప్రభుత్వం వర్ణవివక్ష కొనసాగింపు చట్టబద్ధం చేసింది. ఆఫ్రికా నేషనలు కాంగ్రెసు, అజానియా పీపుల్సు ఆర్గనైజేషను, పాను-ఆఫ్రికనిస్టు కాంగ్రెసు పార్టీలు గెరిల్లా యుద్ధతంత్రంతో చోటుచేసుకున్న హింసాత్మక చర్యలను, పట్టణప్రాంత రాజద్రోహం చర్యలను భద్రతా దళాలు అణిచివేసాయి.స్థానిక ప్రజల మద్ధతుతో మూడు ప్రత్యర్థి నిరోధక ఉద్యమాలు అప్పుడప్పుడు అంతర్గత సంఘర్షణ ఘర్షణల్లో పాల్గొన్నాయి.జాతి వివక్షత వివాదాస్పదంగా మారింది. పలు దేశాలు జాతి వివక్ష కారణంగా దక్షిణాఫ్రికా ప్రభుత్వంతో వ్యాపారాన్ని బహిష్కరించడం ప్రారంభించాయి. ఈ చర్యలు తరువాత అంతర్జాతీయ ఆంక్షలు, విదేశీ పెట్టుబడిదారుల పెట్టుబడులను ఉపసంహరించుకున్నాయి.

ఎఫ్.డబల్యూ. డి క్లార్కు, నెల్సను మండేలా 1992 జనవరిలో చేతులు కదిలిపారు

1970 ల చివరలో దక్షిణాఫ్రికా అణు ఆయుధ అభివృద్ధి కార్యక్రమాన్ని ప్రారంభించింది. తరువాతి దశాబ్దంలో ఇది ఆరు అణు ఆయుధాలను ఉత్పత్తి చేసింది

వర్ణ వివక్ష ముగింపు

” 1974 లో మహ్లాబతిని డిక్లరేషను ఆఫ్ ఫెయితు ” మీద మంగోసుతు బుతెలెజి, హ్యారీ స్చ్వర్జులు సంతకం చేసారు. దక్షిణాఫ్రికాలోని నల్లజాతి, శ్వేతజాజాతి రాజకీయ నాయకుల ఈ ఒప్పందం మొట్టమొదటి అధికారం, సమానత్వం శాంతియుత బదిలీ విధానాలను ప్రతిబింబిస్తుంది. 1993 లో అంతిమంగా ఎఫ్.డబల్యూ డి క్రాలెకు నెల్సను మండేలాతో విధానాలు, ప్రభుత్వం పరివర్తన కొరకు ద్వైపాక్షిక చర్చలను ప్రారంభించారు.

1990 లో ఎ.ఎన్.సి, ఇతర రాజకీయ సంస్థల మీద నిషేధాన్ని ఎత్తివేయడం ద్వారా జాతీయ పార్టీ ప్రభుత్వం వివక్షను తొలగిస్తూ మొదటి అడుగు వేసింది. విద్రోహానికి శిక్ష విధించిని నెల్సను మండేలాను 27 సంవత్సరాల తర్వాత విడుదల చేసింది. సంధి ప్రక్రియ కొనసాగింది. 1992 ప్రజాభిప్రాయ సేకరణలో శ్వేతజాతి ఓటర్ల ఆమోదంతో వర్ణవివక్షను రద్దు చేయడానికి ప్రభుత్వం చర్చలు కొనసాగించింది. దక్షిణాఫ్రికా కూడా దాని అణు ఆయుధాలను నాశనం చేసి అణ్వాయుధ నాన్-ప్రొలిఫెరేషన్ ట్రీటీకి ఒప్పుకుంది. 1994 లో దక్షిణాఫ్రికా తొలి సార్వత్రిక ఎన్నికలను నిర్వహించింది. ఇందులో ఎ.ఎన్.సి. అధిక సంఖ్యలో విజయం సాధించ అప్పటి నుండి అధికారంలో ఉంది. దేశం కామన్వెల్తు ఆఫ్ నేషంసులో తిరిగి చేరింది. దక్షిణాఫ్రికా డెవలప్మెంటు కమ్యూనిటీలో సభ్యదేశంగా మారింది.

Nelson Mandela, first black African President of Republic of South Africa

తరువాత దక్షిణాఫ్రికాలో నిరుద్యోగం సమస్యతో అనేక మార్పులు చోటుచేసుకున్నాయి. అనేకమంది నల్లజాతీయులు మధ్యతరగతి నుండి ఉన్నత తరగతులకు అభివృద్ధి చెందారు. 1994 – 2003 మధ్యకాలంలో నల్లజాతీయుల మొత్తం నిరుద్యోగ శాతం అధికారిక కొలమానాలలో మరింత దిగజార్చిందిగతంలో అరుదుగా ఉన్న శ్వేతజాతీయులలో పేదరికం తరువాతి కాలంలో అధికరించింది. అంతేకాకుండా ప్రస్తుత ప్రభుత్వం సంపద, ఆర్థిక వృద్ధి పునఃపంపిణీని నిర్ధారించడానికి ద్రవ్య, ఆర్థిక క్రమశిక్షణను సాధించడానికి చాలా కష్టపడింది.

1990 లో మధ్యకాలం వరకు స్థిరంగా ఉన్న దక్షిణాఫ్రికా ఐక్యరాజ్యసమితి మానవ అభివృద్ధి సూచిక 1995 నుండి 2005 మధ్యకాలంలో పడిపోయింది2013 లో తిరిగి దాని గరిష్ఠ స్థాయిని చేరుకుంది.ఎయిడ్సు ప్రాబల్యత కారణంగా 1992 లో 62.25 సంవత్సరాల దక్షిణాఫ్రికా ఆయుర్దాయం 2005 లో 52.57 కు తగ్గింది.ప్రారంభ సంవత్సరాలలో చర్యలు చేపట్టడంలో, పరిష్కరించడంలో ప్రభుత్వ వైఫల్యం కారణంగా సంభవించింది.

2008 మేలో అల్లర్లలో 60 మంది మరణించారు ” సెంటరు ఆఫ్ హౌసింగు రైట్సు అండ్ ఎవిక్షంసు ” 1,00,000 మంది ప్రజలను వారి గృహాల నుండి వెలుపలకు నడిపాయిన్యాయబద్ధమైన, చట్టవిరుద్ధవిరుద్ధమైన వలసదారులు, శరణార్ధుతూ కోరుతూ వచ్చే శరణార్థులు ప్రధాన లక్ష్యంగా ఉండేవి. అయితే బాధితులలో మూడవ వంతు దక్షిణాఫ్రికా పౌరులు ఉన్నారు 2006 లో జరిగిన ఒక సర్వేలో దక్షిణాఫ్రికా వలస ప్రణాళిక ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఇతరదేశాల కంటే ఇమ్మిగ్రేషనుకు వ్యతిరేకత ఎక్కువగా ఉందని తీర్మానించింది.

2008 లో శరణార్ధుల ఐక్య హై కమిషనరు దక్షిణాఫ్రికాలో శరణు కోసం 2,00,000 మంది శరణార్థులు అభ్యర్థించారని ప్రస్తావించారు. ఇది అంతకుముందు అంతకు ముందు నాలుగు రెట్లు ఎక్కువ.ఈ వ్యక్తులలో ప్రధానంగా జింబాబ్వే అధికంగా ఉన్నారు. వీరిలో చాలామంది బురుండి, డెమొక్రాటిక్ రిపబ్లిక్ ఆఫ్ కాంగో, రువాండా, ఎరిట్రియా, ఇథియోపియా, సోమాలియా నుండి వచ్చిన ప్రజలు ఉన్నారు.ఉద్యోగాలు, వ్యాపార అవకాశాలు, ప్రజా సేవలు, గృహాల మీద పోటీల విషయంలో శరణార్థులు, హోస్టు కమ్యూనిటీల మధ్య ఉద్రిక్తతకు దారితీసింది.

జెనోఫోబియా ఇప్పటికీ ఒక సమస్యగా ఉన్నప్పటికీ ఇటీవల హింస మొదట భయపడినంతగా వ్యాపించలేదు. అయినప్పటికీ దక్షిణాఫ్రికా జాతివిషయాల సమస్యలను ఎదుర్కొంటున్నందున ప్రతిపాదిత పరిష్కారాలలో పెండింగులో ఉన్న హేటు క్రైమ్సు, ద్వేషపూరిత ప్రసంగ బిల్లు వంటివి అనుమతించబడాలని పేర్కొనబడింది.