చిన్ని హృదయాలపై దృష్టి పెడదాం

ప్రతి సంవత్సరం ఫిబ్రవరి 14న, పుట్టుకతో వచ్చే గుండె లోపాలు గురించి ప్రజలకు అవగాహన కల్పించడం లక్ష్యంగా ప్రపంచ పుట్టుకతో వచ్చే గుండె లోపాల అవగాహన దినోత్సవం జరుపుకుంటారు.

సిహెచ్డి అంటే ?

పుట్టుకతో వచ్చే గుండె జబ్బులు(సిహెచ్డి) అనేవి గుండె పనిచేసే సామర్థ్యాన్ని దెబ్బతీసే వివిధ రకాల పుట్టుకతో వచ్చే లోపాలను సూచించే సాధారణ పదం. సిహెచ్డి అనేది చాలా తరచుగా సంభవించే పుట్టుకతో వచ్చే రుగ్మత. పుట్టుకకు ముందు గుండె లేదా గుండెకు దగ్గరగా ఉన్న రక్త నాళాలు సాధారణంగా అభివృద్ధి చెందినప్పుడు పుట్టుకతో వచ్చే గుండె లోపం ఏర్పడుతుంది. తల్లి గర్భధారణ ప్రారంభ దశలలో ఆమెకు పుట్టబోయే బిడ్డ గుండె అభివృద్ధి చెందుతున్నప్పుడు సిహెచ్డి అభివృద్ధి చెందుతాయి. సిహెచ్డి గుండె నిర్మాణం, పనితీరును ప్రభావితం చేసే ఒక లోపం లేదా వ్యాధి. ఇది తీవ్రమైన ఆరోగ్య సమస్యలకు దారితీస్తుంది. కొన్ని సందర్భాల్లో ప్రాణాంతకం కూడా కావచ్చు. ఇది ఇన్ఫెక్షన్ ద్వారా లేదా ఇతర వ్యక్తుల ద్వారా వ్యాపించదు. జన్యుపరమైన పరిస్థితి ఉన్న వ్యక్తులు దానిని వారి సంతానానికి సంక్రమించే అవకాశం ఎక్కువగా ఉంటుంది. పరిశోధకుల అభిప్రాయం ప్రకారం, పిల్లలకి అదే జన్యుపరమైన పరిస్థితి ఉండే అవకాశం వాస్తవానికి 50% ఉంటుంది. సరైన సమయంలో చికిత్స చేయకపోతే యుక్తవయస్సులో కూడా అకాల మరణం సంభవించవచ్చు. 

మనదేశంలో పరిస్థితి:

పుట్టుకతో వచ్చే జనన లోపాలలో 28% కి ఇది ఒక కారణంగా ఉంది. సిహెచ్డి  జనన ప్రాబల్యం ప్రతీ వెయ్యి మందికి ఎనిమిది నుండి పన్నెండుగా ఉంది. వెయ్యిమందికి కనీసం తొమ్మిదిగా పరిగణనలోకి తీసుకుంటే ప్రపంచవ్యాప్తంగా ప్రతి సంవత్సరం దాదాపు 13.5 కోట్ల పిల్లలు సిహెచ్డితో జన్మిస్తున్నారు. ఇదే మనదేశంలో ఐతే ప్రతి  సంవత్సరం సిహెచ్డితో జన్మించే పిల్లల సంఖ్య సుమారు 2,40,000 ఉంటుంది. మన దేశంలోని ఉత్తర, తూర్పు ప్రాంతాలలో (ఢిల్లీ, జమ్మూ కాశ్మీర్, పంజాబ్, హర్యానా, హిమాచల్ ప్రదేశ్, రాజస్థాన్, ఉత్తర ప్రదేశ్, ఉత్తరాఖండ్, బీహార్, జార్ఖండ్, ఒరిస్సా, పశ్చిమ బెంగాల్) మొత్తం జననాల సంఖ్య మిగిలిన నాలుగు ప్రాంతాలతో (దక్షిణ, పశ్చిమ, మధ్య, ఈశాన్య) పోలిస్తే చాలా ఎక్కువగా ఉంది. ఫలితంగా అధిక జనన రేటు ఉన్న ప్రాంతాలలో సిహెచ్డితో జన్మించే మొత్తం శిశువుల సంఖ్య చాలా ఎక్కువగా ఉండే అవకాశం ఉంది.

సవాళ్లు:

ఇది కుటుంబాలు, సమాజం, ఆరోగ్య సంరక్షణ వ్యవస్థకు ఒక గొప్ప సవాలుగా నిలుస్తుంది. సిహెచ్డి ఉన్న ప్రతి 10 మంది పిల్లలలో 9 మందికి అవసరమైన సంరక్షణ అందుబాటులో లేకపోవడంతో రోగ నిర్ధారణ లేదా సకాలంలో చికిత్స చేయబడటం లేదు. పిల్లల గుండె సంరక్షణ, సూక్ష్మ నైపుణ్యాలను నిర్వహించడానికి సన్నద్ధమైన ప్రత్యేక సౌకర్యాలు శిక్షణ పొందిన ఆరోగ్య సంరక్షణ నిపుణుల కొరత ఉంది. ఇంట్లో జన్మించిన పిల్లల్లో ఈ వ్యాధులను గుర్తించడం కష్టం.డక్టస్ ఆధారిత సిహెచ్డి నిర్ధారణకు ముందే శిశువు చనిపోయే అవకాశం ఉంది.విజయవంతమైన చికిత్సకు పేదరికం అతి పెద్ద అవరోధంగా ఉంది. ఈ సమస్య ఉన్న నవజాత శిశువుల రవాణా మన దేశంలో మరొక నిర్లక్ష్యం చేయబడిన సమస్య. ఇటువంటి నవజాత శిశువుల సురక్షితమైన రవాణాకు ఆచరణాత్మకంగా వ్యవస్థీకృత వ్యవస్థ లేని కారణంగా సుదీర్ఘమైన, పర్యవేక్షణ లేని రవాణా సమయంలో అల్పోష్ణస్థితి, హైపోగ్లైసీమియా అభివృద్ధి చెందే ప్రమాదాలును మరింత పెంచుతాయి. 

చాలా సందర్భాలలో, కుటుంబాలు చికిత్స కోసం తమ జేబులో నుంచి చెల్లించాల్సి ఉంటుంది. దానిని వారు భరించలేరు. కేరళ నుండి జరిపిన ఒక అధ్యయనంలో శస్త్రచికిత్స ఫలితంగా చాలా కుటుంబాలకు గణనీయమైన ఆర్థిక భారం ఏర్పడింది. శస్త్రచికిత్స తర్వాత కాలంలో దాదాపు సగం కుటుంబాలు డబ్బు అప్పుగా తీసుకున్నాయి. ఈ పిల్లల సంరక్షణ సమయంలో వారు పనికి దూరంగా ఉండటంతో చాలా కుటుంబాలు తమ వేతనాలను కోల్పోతాయి. అనేక రాష్ట్ర ప్రభుత్వ స్థాయి కార్యక్రమాలు, సూక్ష్మ ఆర్థిక పథకాలు, స్వచ్ఛంద, దాతృత్వ సంస్థలు సమాజంలోని ఆర్థికంగా బలహీన వర్గాల ప్రయోజనం కోసం ఉన్నప్పటికీ, అటువంటి కార్యక్రమాల గురించి సమాజంలో అవగాహన చాలా తక్కువగా ఉంది.

తక్కువ ఖర్చుతో సంరక్షణ అందించే ప్రభుత్వ ఆసుపత్రుల సంఖ్య చాలా తక్కువ. చాలా కార్డియాక్ కేంద్రాలు ప్రైవేట్ రంగంలో ఉన్నాయి.  ప్రభుత్వ ఆసుపత్రులు చాలా పెద్ద సంఖ్యలో రోగులను ఎదుర్కొంటున్నాయి. నెలల నుండి సంవత్సరాల వరకు వేచి ఉండే జాబితాలను కలిగి ఉంటున్నాయి. అంతేకాక శస్త్రచికిత్స చేయించుకుంటున్న పిల్లలు తరచుగా పోషకాహార లోపంతో వ్యాధి యొక్క అధునాతన దశలలో ఉంటారు.తల్లిదండ్రులు పిల్లలలో ముఖ్యమైన లక్షణాలు కనిపించినప్పుడు మాత్రమే వైద్య సంరక్షణను కోరుకుంటారు. 

ఇది ఆర్థిక పరిమితుల వల్ల మాత్రమే కాకపోవచ్చు. భారతదేశంలో స్థానిక మత, సామాజిక, సాంస్కృతిక పద్ధతులు సిహెచ్డి ఉన్న పిల్లలు పొందే సంరక్షణ స్థాయిని ప్రభావితం చేస్తాయి. నిరక్షరాస్యత కొంతవరకు అలాంటి ప్రవర్తనకు దోహదపడవచ్చు. కొన్ని సమాజాలలో ప్రబలంగా ఉన్న లింగ పక్షపాతం, అబ్బాయిలతో పోలిస్తే బాలికలను ప్రతికూల స్థితిలో ఉంచవచ్చు. చాలా మంది పిల్లలకు మంచి ఫలితం కోసం దీర్ఘకాలిక సంరక్షణ అవసరం. దురదృష్టవశాత్తు, భారతదేశంలో చాలా మంది పిల్లలు, ముఖ్యంగా మధ్య లేదా దిగువ సామాజిక ఆర్థిక వర్గాలకు చెందిన వారు, తదుపరి చికిత్స పొందలేకపోతున్నారు. జనాభా పెరుగుదల, అసమర్ధమైన తగినంతగా సన్నద్ధం కాని మౌలిక సదుపాయాలు, ఆరోగ్య సంరక్షణలోని అన్ని స్థాయిలలో శిక్షణ పొందిన సిబ్బంది కొరత ఇతర ప్రధాన అడ్డంకులు.

పరిష్కారాలు: 

మరణాలు, అనారోగ్యాలను అర్థవంతంగా తగ్గించడానికి నవజాత శిశువు గుండె సంరక్షణ పై దృష్టి పెట్టడం అత్యవసరం. ఎలక్ట్రానిక్, ప్రింట్ మీడియా ద్వారా పుట్టుకతో వచ్చే లోపాల సమస్య పట్ల అవగాహన కల్పించాలి. గుండె సంరక్షణ కోసం మరిన్ని కేంద్రాలను ఏర్పాటు చేయాలి. ప్రతి రాష్ట్ర యూనిట్‌లో కనీసం ఒక కేంద్రం ఉండాలి. శస్త్రచికిత్స, సాధారణ చికిత్సలు సరసమైనవిగా ఉండాలంటే, ఖర్చు నియంత్రణ అవసరం. ప్రస్తుతం, గుండె శస్త్ర చికిత్సకు అవసరమైన పరికరాలు, పునర్వినియోగపరచలేని వస్తువులను దిగుమతి చేసుకుంటున్నారు. స్వదేశీ సాంకేతికతను ప్రోత్సహించడం వల్ల పరికరాల ధర గణనీయంగా తగ్గుతుంది. పుట్టుకతో వచ్చే గుండె జబ్బులు ఉన్న పిల్లల సంరక్షణను మెరుగుపరచడం ఒక కఠినమైన పని, కానీ దానిని పరిష్కరించాల్సిన అవసరం ఉంది.